Historia „Roja” (2016)

Historia „Roja” czyli w ziemi lepiej słychać


Historia Roja, to awanturnicza opowieść o dwudziestoletnim chłopaku, który po wojnie formuje własny oddział partyzantki antykomunistycznej. Działający w ramach Narodowego Zjednoczenia Wojskowego oddział Roja walczył do 1951 roku, kiedy to jego dowódca poniósł śmierć w obławie wojsk KBW, UB i LWP. Jest to historia sześciu lat walki i wielu spektakularnych akcji zbrojnych, historia egzekwowania prawa tam, gdzie zapanowało komunistyczne bezprawie, ale także opowieść o miłości, szczęściu, buncie i zdradzie, którego doświadczali młodzi partyzanci w najintensywniejszym okresie swojego życia. Losy Roja i jego żołnierzy zostały w okresie PRL całkowicie zafałszowane i do dziś pozostają praktycznie nieznane.
Rój bliski jest archetypicznej postaci Anioła Zemsty lub Świętego-Wojownika. Jest ucieleśnionym mitem - pocieszycielskim dla ludzi, za których walczy, złowrogim dla przeciwników.
Ludność wielbi go i darzy czcią, szczególnie przepadają za nim dzieci, z którymi doskonale się porozumiewa (sam jest przecież w istocie "młodziankiem"). Jak istota mitologiczna ma dar zjawiania się nagle w dowolnym miejscu i czasie, toteż chłopi nigdy nie tracą nadziei na jego pomoc, zaś wrogowie nie mogą zaznać spokoju nawet w otoczeniu licznej i potężnie uzbrojonej straży.
Ich strach przed Rojem jest tak wielki, że niektórzy przypisują mu zdolność przebywania w kilku miejscach na raz! Jego Los jest z góry zapisany i wiadomo, że zmierza ku męczeńskiej śmierci. Widz nie śledzi tych losów z ciekawości, "co będzie dalej" i "jak to się skończy", lecz, jak w antycznej tragedii, odbywa z bohaterem oczyszczającą drogę ku zagładzie, która jest jednocześnie odrodzeniem.
Twórcy filmu pragną oddać sprawiedliwość zapomnianym obrońcom Boga, Honoru i Ojczyzny, ale także zrozumiałym, współczesnym językiem porozumiewać się z młodymi widzami. Zasadnicze pytanie filmu brzmi: "czy warto bronić przegranych spraw". Skoro jednak istnieje impuls ich obrony, pozostaje nadzieja, że nie są one do końca przegrane...



Produkcja: 2010-2016
Premiera: 4 marzec 2016

Reżyseria:


Muzyka:


Obsada:
starszy sierżant Mieczysław Dziemieszkiewicz "Rój"

starszy strzelec Bronisław Gniazdowski "Mazur"

Ildefons Żbikowski "Tygrys", członek oddziału "Roja"

plutonowy Władysław Grudziński "Pilot", członek oddziału "Roja"

Tadeusz Skoczylas "Kot"

Stanisław Tadżak "Wilk"

porucznik Wyszomirski, funkcjonariusz UBP

porucznik Roman Dziemieszkiewicz "Pogoda", brat "Roja"

matka "Roja"

Jerzy Dziemaszkiewicz, brat "Roja"

Regina Dziemaszkiewicz, siostra "Roja"

Stanisław Borodzicz "Wara"

"Burza"

Czesław Czaplicki "Ryś"

Henryk Pszczółkowski "Myśliwiec"

Stanisław Świercz "Grom"

Bolesław Częścik "Orlik"

kapitan Zbigniew Kulesza "Młot", komendant XVI Okręgu NZW

żona "Młota"

major "Ostoja"

chorąży Józef Kozłowski "Las", komendant XVI Okręgu NZW

Bolesław Szyszko "Klon", członek oddziału "Roja"

Witold Borucki "Dąb", komendant XVI Okręgu NZW

"Żbik"

"Wal"

"Góral"

ojciec "Górala"

Marta Burkacka

Burkacka, matka Marty

Burkacki, ojciec Marty

hrabina Gąsowska

funkcjonariusz UBP

Jan Wodzyński, funkcjonariusz UBP

kapitan UBP

milicjant

milicjant

Władysław Nasierowski, sekretarz Komitetu Gminnego PPR w Sońsku

ksiądz

Marysia, dziewczyna "Pilota"

siostra "Pilota"

żona "Lasa"

panna młoda

"Sarna"

strażniczka w śnie "Roja"

Jurek w śnie "Roja"

traktorzysta Wacek

milicjant z Ciechanowa

kolejarz z Ciechanowa

Bończak

chłop

dziewczynka

chłopiec

żołnierz radziecki w knajpie

żołnierz radziecki na dworcu

Anton Tszeleznikov
żołnierz radziecki na dworcu

Aleksandr Ivanoch
żołnierz radziecki na dworcu

oficer sowiecki

sołdat w sadzie

sołdat w sadzie

obrońca "Lasa"

prokurator na procesie "Lasa"

sędzia na procesie "Lasa"

kasjerka

pracownik banku

staruszek siedzący przy "Roju"

i inni.


Notatki:
Okres zdjęciowy trwał od grudnia 2009 do września 2010 roku. 1 marca 2011 roku miała miejsce prapremiera kopii roboczej filmu. Film przeszedł pozytywnie kolaudację, jednak ze względu na zmiany personalne w zarządzie Telewizji Polskiej, współproducenta filmu, nie uzyskał funduszy na dokończenie produkcji. Po wycofaniu się TVP (przejętej i zarządzanej wówczas przez kolesiów z Platformy Obywatelskiej) z finansowania filmu, dotychczasowi sponsorzy postanowili zawiesić wszelkie wpłaty na rzecz filmu, jak również zażądali zwrotu części pieniędzy włożonych w jego realizację. W marcu 2012 roku ruszyła społeczna akcja, której celem było zebranie środków na dokończenie montażu i postprodukcji filmu. W akcji tej uzbierano ok. 400 tys. zł. Za zebrane środki spłacono część długów, wykonano tzw. postsynchronizację oraz dodano nową muzykę. Montaż filmu został wykonany nieodpłatnie przez Wandę Zeman.


IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)


03.181228

(POL) polski, (POL) polskie napisy,


























Brak komentarzy:

Prześlij komentarz